Śp. o. Cyryl Andrzej Guryn (1934-2019)

Śp. Ojciec Cyryl Andrzej Guryn, profes wieczysty i kapłan Prowincji Matki Bożej Niepokalanej w Polsce Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, jubilat w kapłaństwie, zmarł dnia 24 października 2019 r. w Montrealu, w wieku 85 lat, przeżywszy 70 lat od wstąpienia do Zakonu i 61 lat w kapłaństwie.

Śp. o. Cyryl urodził się 7 lutego 1934 roku w Siniawce w powiecie Nieśwież, na terytorium dzisiejszej Białorusi. Pochodził z rodziny Aleksego i Jadwigi zd. Serenda. Ojciec był wyznania prawosławnego, a matka katoliczką. Na chrzcie sprawowanym w parafii prawosławnej w Siniawce w dniu 7 maja 1934 r. otrzymał imię Andrzej.

O. Cyryl wraz z matką i starszą siostrą, po utracie ojca (który został wywieziony do Niemiec i tam zaginął bez wieści), przyjechał do Polski w roku 1945. Od 1946 kontynuuje naukę w Gimnazjum w Czarnkowie nad Notecią, gdzie matka otrzymała posadę nauczycielki. „Oświecony łaską Bożą” – jak sam wspomina – 16 grudnia 1946 roku zostaje wraz z siostrą przyjęty na łono kościoła rzymsko-katolickiego; a 27 czerwca 1947 otrzymuje w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Czarnkowie sakrament bierzmowania z rąk ks. abpa Walentego Dymka, obierając sobie imię „Marek”. 

Będąc w drugiej klasie gimnazjum „poczuł szczerą chęć zostania kapłanem oraz służenia Niepokalanej w zakonie OO. Franciszkanów”. W 1949 r. rozpoczyna naukę w Małym Seminarium w Niepokalanowie. Jak to było w zwyczaju, po ukończeniu IX klasy, składa  podanie o przyjęcie do nowicjatu kleryków w Łodzi Łagiewnikach. Tam otrzyma imię zakonne „Cyryl” i od 30 sierpnia 1949 r. będzie przygotowywał się pod opieką o. Augusta Rosińskiego do złożenia pierwszych ślubów zakonnych, które składa 31 sierpnia 1950 r. na ręce o. Hadriana Leduchowskiego.

Po kanonicznym roku nowicjatu, o. Cyryl dokończył pozostałe klasy szkoły średniej w Małym Seminarium w Niepokalanowie i od 1952 roku rozpoczął formację do kapłaństwa i studia filozoficzne w Gnieźnie. W roku 1954 przechodzi do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie kontynuuje studia teologiczne do 1957. W międzyczasie, po latach próby, 4 października 1955 roku, w uroczystość św. Franciszka z Asyżu, złoży profesję wieczystą w Krakowie. Na ostatni rok studiów (1957/1958) zostaje przeniesiony do Warszawy.  Sakrament święceń w stopniu prezbiteratu przyjął w Gnieźnie 31 maja 1958 roku z rąk ks. Prymasa Stefana Wyszyńskiego.

Pierwsze dwa lata po święceniach (1958-1960) posługuje w duszpasterstwie przy naszym klasztorze w Kwidzynie. Podczas pobytu na tej placówce będzie miał możliwość eksternistycznego przygotowania się do matury i złożenia oficjalnego egzaminu maturalnego przed komisją państwową w Gdańsku Wrzeszczu.

Od samego początku formacji postnowicjackiej uchodził w opinii wychowawców za alumna inteligentnego, wszechstronnie i wyjątkowo zdolnego oraz bardzo pracowitego, osiągając najlepsze oceny w nauce. Mimo krytycznego usposobienia był oceniany jako gorliwy, a nawet żarliwy, zakonnik.

Przełożeni dostrzegając u o. Cyryla duży potencjał naukowy przenieśli go w sierpniu 1960 roku do Warszawy, aby mógł podjąć studia z filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim (1960-1964), a następnie z Historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1964-1967). Od 1964 r. prowadził lektorat z języka łacińskiego w Studium Filozofii w Łodzi-Łagiewnikach. W roku 1967 otrzymał misję kanoniczną do nauczania Historii Kościoła na Wydziale Teologicznym ATK, a po utworzeniu WSD w Łodzi Łagiewnikach także w tym Seminarium. W 1967 roku zostaje powołany na asystenta przy katedrze Historii Kościoła w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W następnych latach dostanie też pozwolenie na rozpoczęcie przewodu doktoranckiego. Aż do początku lat osiemdziesiątych o. Cyryl był gorliwym wykładowcą i uznanym kaznodzieją przy warszawskim klasztorze oraz cenionym wśród sióstr zakonnych rekolekcjonistą.

W październiku 1981 roku udaje się do Kanady. Na początku miał być to wyjazd tymczasowy dla przeprowadzenia rekolekcji w ośrodkach polonijnych. Jednak skomplikowana sytuacja polityczna w Polsce (a w związku z tym trudności z komunikacją), jak też potrzeba duszpasterska, zmusiły o. Cyryla do pozostania w Kanadzie. Od czerwca 1982 zostaje mianowany przez miejscowego biskupa wikariuszem we francuskojęzycznej parafii św. Karola w Ottawie. W latach 1982 i 1983 otrzymuje pozwolenia na pobyt poza klasztorem. W 1983 zostaje afiliowany czasowo do Kustodii Kanadyjskiej i przeniesiony do misji św. Wojciecha w Montrealu. 

We wrześniu 1985 podjął posługę kapelana Sióstr Zmartwychwstanek w Montrealu, którą będzie pełnił do końca swego życia. Jednocześnie w 1986 roku otrzymał obywatelstwo kanadyjskie. Oprócz funkcji kapelana sióstr o. Cyryl współpracował z Sekcją Polską Radio Canada International, a od 1995 został mianowany przez biskupa kapelanem Misji Ofiarowania NMP dla katolików rosyjskich obrządku wschodniego.

W ostatnich latach została podjęta obopólna próba uregulowania „per caritatem” sytuacji o. Cyryla, biorąca pod uwagę jego wiek i stan zdrowia. Jednak pogłębiająca się choroba, jak też trudności na linii wymiany informacji, uniemożliwiły jej ostateczne sfinalizowanie. O agonii i śmierci o. Guryna zostaliśmy powiadomieni przez o. Józefa Błaszaka, kustosza kanadyjskiego, który został poproszony o pomoc w kontaktowaniu się z o. Cyrylem i który towarzyszył mu na ostatnim etapie życia.

O. Cyryl Andrzej Guryn odszedł do Pana dnia 24 października 2019 roku otoczony modlitwą sióstr Zmartwychwstanek i ojca Kustosza z Kanady. W przeddzień uroczystości pogrzebowych zebrali się bracia z Kustodii kanadyjskiej, aby o godz. 19.00 odmówić różaniec i celebrować Nieszpory w intencji zmarłego. Tego wieczoru odprawiono też Eucharystię koncelebrowaną, której przewodniczył o. Jan Łempicki, sekretarz Kustodii. Msza św. pogrzebowa za śp. o. Cyryla miała miejsce dnia 29 października 2019 roku o godz. 10.00 w parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Montrealu. Przewodniczył Kustosz Kustodii Św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kanadzie o. Józef Błaszak, który wygłosił też okolicznościową homilię. W uroczystościach pogrzebowych wziął udział zarząd Kustodii i prawie wszyscy współbracia Polacy posługujący w Kanadzie. Były także obecne siostry Zmartwychwstanki, u których o. Cyryl mieszkał i pracował jako kapelan przez 34 lata, przybyły również siostry Pasjonistki. 

Niech nasz miłosierny Pan przyjmie zmarłego o. Cyryla przed Swoje Oblicze i obdarzy go udziałem w Swym Zmartwychwstaniu.

o. Jan M. Olszewski, Archiwista Prowincji