Jesienią 2004 roku w gronie wspólnoty zakonnej zapada decyzja, aby powołać do życia świetlicę parafialną im. św. Antoniego Padewskiego dla dzieci z rodzin dysfunkcyjnych. Odzew wśród wolontariuszy i nauczycieli jest ogromny. Do świetlicy uczęszcza ponad trzydzieścioro dzieci. W tym samym czasie zostają wyposażone w meble salki dziecięce i młodzieżowe. Powstaje także sala bilardowa, tenisa stołowego oraz siłownia. Stopniowo uzupełniane są meble w pomieszczeniach klasztornych. Ogromnym przeżyciem dla wspólnoty parafialnej jest peregrynacja obrazu kopii Jezusa Miłosiernego w dniach 12 i 13 maja 2005 roku. 8 września tegoż roku nasza wspólnota parafialna przeżywa złoty jubileusz kapłaństwa pierwszego proboszcza naszej parafii – o. Pawła Domańskiego, który rezyduje w „domu chorego zakonnika” w Niepokalanowie.

Jesienią zostają zakończone prace związane z utwardzeniem terenu wokół kościoła oraz wybudowane miejsca parkingowe. Rok 2007 przynosi nową inicjatywę miejscowego Ordynariusza. Do życia zostaje powołany urząd nadzwyczajnego szafarza Komunii św. Z naszej parafii do jego pełnienia przygotowuje się trzech kandydatów, którzy ukończą kurs wiosną 2008 roku. 13 czerwca 2008 roku, decyzją Kapituły Prowincjalnej, na urząd gwardiana i proboszcza zostaje powołany o. Krzysztof Świderek, były wikariusz tejże parafii. Według pierwotnego życzenia ks. Biskupa, zainicjowane zostają przy naszej parafii dni formacji franciszkańskiej dla sióstr zakonnych o regule franciszkańskiej oraz franciszkanów świeckich z terenu diecezji ełckiej. Takie dni skupienia odbywać się będą minimum dwa razy w roku. Warto nadmienić, iż w diecezji istnieje dziewięć wspólnot, które odwołują się do duchowości św. Franciszka z Asyżu. Także w ramach pieszej pielgrzymki do Wilna jedna z grup otrzymuje franciszkanina z naszej wspólnoty i nabiera cech duchowości franciszkańskiej.

We wrześniu 2008 roku zostaje podjęta decyzja o wykonaniu ogrzewania w kościele parafialnym. Inwestycja zostaje ukończona tuż przed Bożym Narodzeniem. Jednocześnie jako Franciszkanie przygotowujemy się do jubileuszu 800-lecia istnienia chryzmatu franciszkańskiego oraz zatwierdzenia Reguły franciszkańskiej. W związku z tym, w parafii oraz wspólnocie zakonnej celebrujemy szereg uroczystości związanych z tym wydarzeniem. W Dniu Chorego, 2 lutego 2009 roku, na terenie parafii zostaje otwarte stacjonarne hospicjum im. Jana Pawła II, którego kapelanem zostaje zakonnik z naszej wspólnoty. Wiosną 2010 roku zapada decyzja o rozebraniu magazynów „Pojezierza”, które służyły do celów kultu religijnego. Jednocześnie podjęte zostają starania o częściowe ogrodzenie terenu klasztoru. W czerwcu w kościele i kaplicy adoracyjnej zostaje wymienione nagłośnienie na typowo kościelne. Zostaje także zatrudniona projektant do zaplanowania wystroju wnętrza kościoła. Wykonany przez nią projekt zostaje jesienią przedstawiony do akceptacji ks. Biskupowi oraz Radzie Prowincjalnej Zakonu. Także w czerwcu, po 11 latach użytkowania, zostaje odmalowana kaplica adoracyjna oraz wykonane stacje drogi krzyżowej. W klasztorze podjęty zostaje trud zaplanowania wystroju wnętrza kaplicy zakonnej dla zakonników oraz realizacja projektu. Jesienią tego roku podejmujemy się ogromnej inwestycji – ogrodzenia terenu klasztoru oraz terenu parafii. Prace potrwają do lata 2011 roku.

W tym czasie zapada także decyzja o uporządkowaniu terenu oraz rozplantowaniu ziemi, która docelowo ma posłużyć do założenia ogrodu zakonnego. W marcu 2011 roku boleśnie przeżywamy śmierć naszego współbrata zakonnego – o. Biskupa Augustyna Januszewicza, biskupa z Brazylii i misjonarza w Amazonii. Jego pogrzeb wspólnie celebrujemy z rodziną i miejscowymi biskupami oraz abp. Wojciechem Ziembą w naszej parafii i Ełku. Krystaliczna postać o. Augustyna Januszewicza pozostaje w naszych sercach. 1 maja 2011 roku wszyscy, jako Polacy, przeżywamy wielką radość. Jest to dzień beatyfikacji sługi Bożego Jana Pawła II. Także w Zakonie przeżywamy 70. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Kolbego w Oświęcimiu, która przypada 14 sierpnia. W ramach Roku Kolbiańskiego, ogłoszonego przez Senat RP, przygotowujemy w parafii, diecezji oraz Prowincji zakonnej szereg inicjatyw: prelekcje, dni skupienia, rekolekcje, odczyty, uroczyste celebracje, olimpiady. 14 czerwca 2012 roku po długiej chorobie umiera w Niepokalanowie nasz pierwszy proboszcz oraz budowniczy kościoła i klasztoru – o. Paweł Domański. Na jego pogrzeb udaje się liczna delegacja naszych parafian.

Z racji zbliżającej się 20. rocznicy powołania do życia parafii, na przełomie maja i czerwca 2012 roku misje głoszą OO. Redemptoryści. W okresie wakacyjnym zostaje zaprojektowany i wykonany ogród zakonny. Planowana jest także budowa wieży kościelnej, którą – jak mamy nadzieję – rozpoczniemy, gdy tylko pozwolą na to finanse. Warto nadmienić, iż w obecnym czasie działa przy parafii niemalże 20 wspólnot, w większości o chryzmacie i duchowości franciszkańskiej. Przez cały dzień istnieje możliwość skorzystania ze spowiedzi św. (tzw. spowiedź na dzwonek). Opieką nad wspólnotami zajmuje się pięciu kapłanów i dwóch braci zakonnych.

Wielką radością, ale zapewne i duchowym pożytkiem dla naszych parafian, jest codzienna wielkopostna i adwentowa adoracja Najświętszego Sakramentu z możliwością spowiedzi św. W innych okresach odbywa się ona dwa razy w tygodniu. Przed nami jeszcze wiele wyzwań. Przede wszystkim budowa wieży kościelnej, a także wystrój wnętrza kościoła. Wierzymy, iż z ludzką i boską pomocą także i te cele powoli uda się nam zrealizować. Jednak najważniejszym pozostaje dbanie od dobro duchowe tych, którzy zostali nam powierzeni w pieczę pasterską.