Nowe klasztory w Teresinie i Paprotni

Dekretami z 18 stycznia 2018 r. o. Wiesław Pyzio – prowincjał franciszkanów prowincji warszawskiej, ustanowił na terenie Gminy Teresin dwa nowe klasztory: bł. Męczenników z Niepokalanowa (Radio Niepokalanów) oraz św. Maksymiliana M. Kolbego w Ośrodku Rekolekcyjnym Rycerstwa Niepokalanej w Niepokalanowie Lasku.

Gwardianem klasztoru bł. Męczenników został o. Damian Karczmar – dyrektor Radia Niepokalanów, natomiast gwardianem klasztoru św. Maksymiliana M. Kolbego w Niepokalanowie Lasku – o. Michał Brzezicha, dotychczasowy przełożony tego domu.

Niepokalanowski klasztor został założony w 1927 r. przez św. Maksymiliana na terenie majątku księcia Jana Druckiego-Lubeckiego w miejscowości Paprotnia. Z biegiem lat klasztor rozrastał się i pod względem mieszkańców-zakonników, jak i nowych działów pracy, a wśród nich powstały budynki: radiowy Radia Niepokalanów i domu wypoczynkowego w Teresinie, nazwanego Niepokalanowem Laskiem.

Klasztor św. Maksymiliana M. Kolbego (Niepokalanów Lasek)

W 1939 r wybudowano dom, otoczony lasem, który słuzył braciom jako dom wypoczynkowy. Dla Rycerstwa Niepokalanej – według słów Założyciela św. Makstymiliana – był to “jeszcze jeden środek do osiągnięcia celu MI”. Ośrodek Formacyjny Rycerstwa Niepokalanej, popularnie zwany “Laskiem”, w latach 1999-2004, dzięki pomocy ludziom dobrej woli, został rozbudowany i nowocześnie wyposażony, a 17 czerwca 2004 r. poświęcił go kard. Józef Glemp, Prymas Polski. Dom ten jest przeznaczony do prowadzenia rekolekcji, dni skupienia, czuwań modlitewnych w duchu Rycerstwa Niepokalanej. Dysponuje dużą kaplicą, małą kaplicą i oratorium, pokojami 2,3 i 6-osobowymi, dużą i mniejszą salą konferencyjną, dwiema salami rekreacyjnymi, dużą i małą jadalnią. Ośrodek otoczony jest murem, obok domu na powierzchni ok. 4 ha znajduje się las, parking i dom gospodarczy.

Klasztor bł. Męczenników z Niepokalanowa (Radio Niepokalanów)

O uruchomieniu radia jako środka ewangelizacji, św. Maksymilian myślał od początku założenia Niepokalanowa. Pierwszą wyraźną wzmiankę, mówiącą o usiłowaniach zdobycia koncesji na radiostację, znajdujemy w jego liście z Japonii do Niepokalanowa, pisanym 10 września 1930 r. Po powrocie z Japonii w 1936 r. św. Maksymilian wznowił starania o uruchomienie Radia Niepokalanów. Długo nie mógł uzyskać pozwolenia. Jakieś nadzieje na uzyskanie koncesji i rozpoczęcie nadawania pojawiły się dopiero w 1938 r. To wtedy postawiono jednopiętrowy murowany budynek, przeznaczony na stację radiową. Zlokalizowano go z dala od pomieszczeń, w których hałasowały maszyny. Stamtąd 8 grudnia 1938 r. nadano pierwszą próbną audycję. Oficjalna nazwa radia brzmiała “SP 3 Radio Niepokalanów”, a jego sygnałem był fragment melodii pieśni Po górach dolinach. Audycje próbne zostały wyemitowane tylko dwa razy. Do samej wojny Niepokalanów nie uzyskał formalnej koncesji na regularne nadawanie audycji, choć do ich nadawania był gotowy, czego dowodem jest to, iż pod koniec grudnia 1938 r. św. Maksymilian ogłosił załącznik do Przepisów Ogólnych Niepokalanowa, że “w związku z powstaniem w Niepokalanowie nadawczej radiostacji, zostały utworzone dwa nowe działy radiowe: dział radiowy techniczny i dział programowy”. Dopiero w 1995 r. otwiera się nowa powojenna karta historii katolickiej rozgłośni.

Obecnie Radio Niepokalanów nadaje na obszarze dwóch województw: łódzkiego na 98,6 fm i mazowieckiego zachodniego na 102,7 fm. Można też słuchać go za pośrednictwem Internetu.

TM / red.